Koh Phangan - Koh Tao

KOH PHANGAN

Na een uur of 9 te hebben gewacht op het vliegveld van Singapore - best goed vliegveld trouwens - zijn we uiteindelijk verder gevlogen naar Phuket. Aangezien de befaamde Full Moon Party 2 dagen later zou plaatsvinden, zijn we zo snel mogelijk vertrokken richting de oostkust. We namen een bus die na ongeveer 6 uur in Surat Thani was aangekomen. Vanaf hier hebben we de nachtboot genomen naar Koh Phangan. Dit was best wel een grappige ervaring. De matrassen leken wel van steen en er zijn in korte tijd meerdere kakkerlakken verwijderd, maar het zat vol met backpackers en deden allemaal gezellig een biertje. Om 6 uur in de ochtend waren we dan op Koh Phangan. Dit eiland is vrijwel alleen gericht op de Full Moon Party en nog vele andere feesten (zoals oa de half en de black moon party). We zijn uiteindelijk bij een hostel aangekomen en zijn daar even lekker op bed gaan liggen. Die dag hebben we Haad Rin bekeken en zijn langs het strand gaan zitten waar een strandvoetbal competitie bezig was. In de avond kregen we van ons hostel een gratis - en erg lekker - indiase buffet. Hierna zijn we al naar het strand gegaan waar er een pre party van de full moon party aan de gang was. Thaise jongens gaven een flink aantal shows met vuur weg en we hebben hier lekker een biertje gedronken.

De dag erna hebben we een scooter gehuurd (voor de prijs van nog geen 4 euro) waarmee we het eiland wilden rondtoeren. Het was maar goed dat we samen 1 scooter hadden, want net buiten Haad Rin waren de wegen zo stijl dat ik Mandy achter me een aantal keren angstkreten hoorde uitkramen. Het was af en toe wel spannend, maar wel leuk om er te rijden. Even verderop was de weg wat beter begaanbaar en hebben we genoten van het eiland. We hebben een wipe out parcours gezien, een opgedroogde waterval, olifanten (hierbij moeten we wel zeggen dat het in een park was), gigantische spinnen (+15 cm) en we hebben een aantal regenbuien gehad. Weer terug in het feestgebied waren de meeste mensen al aan het voorbereiden voor het feest. Iedereen liep in velgekleurde full moon party shirts en met verf op hun lichaam, en dus konden wij ook niet achterblijven. We hebben beide een shirt gehaald en zijn elkaar lekker gaan volkladderen met de rijkelijk vloeiende verf. Van ons hostel kregen we nog een bucket met vodka (het lijkt nu wel een heel vrijgevig hostel, maar je kreeg alleen de gratis dingen als je een duurdere prijs voor de kamer betaalde) en toen kon het feest beginnen. Samen met andere jongeren uit het hostel zijn we uiteindelijk op het trand beland en hebben ons tussen het feestgespuis gewrongen. Al met al een erg leuke ervaring.

Over de dag erna kunnen we erg kort zijn. Het heeft een paar keer flink geregend, iedereen lag erg lang op bed en we hebben vrijwel niets nuttigs gedaan. We zijn wel nog eens langs het strand gelopen om te kijken hoe die eraan toe was. Op een aantal feestgangers na, die nog in coma lagen, was het strand vrijwel schoon. In de avond hebben we lekker bij een restaurant gegeten die nog wat leuke films draaide (hangover 3 en american reunion).


KOH TAO

Aangekomen met de boot in Koh Tao werden we opgewacht door een welkomscomite van taxichauffeurs. Hiervan hebben we echter geen gebruik gemaakt. We zijn sportief met onze backpacks gaan wandelen naar de plaats van bestemming. Gelukkig duurde onze wandeltocht niet al te lang, en hadden we na 20 min de plaats van bestemming bereikt. We zijn gelijk opzoek gegaan naar een hostel zodat we onze spullen konden achterlaten. Tijdens onze speurtocht hield een vrouw van een duikschool ons aan. Koh Tao is zeg maar het duikeiland van Thailand en we hadden van een Duitse meid uit onze vorige hostel gehoord, dat je een 4 daagse duikcursus kon doen voor 1,900 baht. De vrouw van de duikschool gaf aan ons gezien te hebben op de boot met een man van een ander duikschool. Ze vroeg of we geinteresseerd waren in duiken. Dus wij zeiden natuurlijk ja! Ze kon voor ons een mooi prijsje regelen. We hoefden maar 9000 baht te betalen. Dus wij dachten, mooi niet als het voor 1,900 baht kan! Daarna hebben we ons zoektocht naar een slaapplek voortgezet en zijn we beland in een Jizo's, een dorm hostel. Na onze spullen te hebben gedropt zijn we wat gaan verkennen en tegelijk opzoek gegaan naar een mooie duikdeal. Uiteindelijk zijn we een hapje gaan eten en kwamen we tot de conclusie dat een 4daagse duikcursus voor 1,900 baht gewoon niet bestaat en dat wat die vrouw ons aanbood eigenlijk wel oke was (we kregen daarvoor ook nog 4 nachten in een bungalow aan het strand en mochten een extra 'fun' dive doen als we klaar waren met de cursus). We vonden het erg prijzig en na wat wikken en wegen hebben we toch besloten om de visjes in koh tao voor een paar dagen lastig te gaan vallen. De duikscholen waren allemaal al dicht toen wij ons wilde inschrijven. Dat betekende dus de volgende morgen vroeg op, zodat we misschien nog dezelfde dag mee konden doen met de cursus.

Die dag erna zijn we naar een van de honderden duikscholen van het eiland gegaan en hebben we ons ingeschreven voor de PADI open water course waar we dezelfde dag nog mee konden beginnen. Die ochtend hebben we het mooie eiland nog even bewonderd en in de middag begon de cursus met wat theorie. Dit bestond uit een filmpjes waarin hele slechte amerikaanse acteurs bepaalde situaties naspeelden. Erg knap hoe ze de theorie zo saai kunnen maken. Bij de theorie waren wat vragen die we met een boek als naslagwerk konden beantwoorden.

De ochtend erna gingen we (nadat we hadden bewezen dat we konden zwemmen) in ons duikpak het zwembad in waar we oefeningen gingen doen. Dit was bijvoorbeeld je duikbril legen, zonder adem komen te zitten en als een hovercraft over de bodem blijven drijven (buoyancy control). De middag mochten we weer lekker de theorie afmaken en werd onze opgedane kennis getest met een toets. We waren natuurlijk met vlag en wimpel geslaagd.

De derde dag gingen we dan eindelijk de zee in. Met een long tail werden we naar de duikboot gevaren en daar mochten we onszelf volstoppen met koek, fruit en koffie of thee. We moesten ons duikpak klaarzetten, de buddy check uitvoeren (BWRAF: Bangkok Women Really Are Fellows, wat wil zeggen: BCD - Weights - Releases - Air - Final check) en daar gingen we. Langs een lijn mochten we naar beneden. Het begin ging soepel, maar even dieper bleek dat Mandy niet goed kon klaren. Dit was erg vervelend. Toch hadden we allemaal de eerste duik goed afgerond, aangezien we hiervoor allemaal 20 minuten lager dan 5 m onder water moesten zitten. We gingen de boot weer op en gingen ons klaarmaken voor de tweede duik. Nu ging het bij Mandy helemaal goed en we konden zonder problemen naar 12 m diepte. Op de bodem deden we nog wat oefeningen. Toch nog een goede dag dus.

De laatste ochtend gingen we weer de zee op voor onze laatste 2 duiken. Voor de 3e duik gingen we naar 18 m diepte en mochten we genieten van de visjes, koraal en een scheepswrak. Tijdens deze duiken ging er ook een vrouw mee die ons ging filmen. Tussen het duiken door moesten we dus ook af en toe gaan zwaaien. Bij de vierde duik zagen we vanaf de boot nog een grote kwal waar we vlak langs zijn gezwommen. We deden nog wat laatste oefeningen en nu is Nederland dus 2 gecertificeerde duikers rijker (we mogen nu tot 18 m diepte duiken met een buddy). Mandy had na het duiken wat last van haar oor, dus ik ben alleen nog een extra fun dive gaan doen in de middag. Dit was erg leuk, aangezien je nu echt kan genieten en niet steeds oefeningen moet laten zien. We hebben onderweg nog een blue spotted stingray gespot. Aangezien ik nu toch al op die boot zat heb ik ook nog maar een tweede fun dive meegenomen. Bij deze duik zijn we door een kleine grot gaan duiken. Ook eens leuk om mee te maken. In de avond kwamen we terug bij de duikschool waar de dvd werd gedraaid die die dag van ons was gemaakt. Dit was heel erg leuk om te zien en we mochten de dvd kopen voor uiteindelijk net geen 40 euro. We hebben er dus vriendelijk voor bedankt. Uitgeput zijn we lekker gaan slapen.

De dag erna hebben we een reis naar Bangkok geregeld waar we dezelfde dag nog mee weg konden. Mandy heeft helaas wel nog steeds erg last van haar oor. Hopen dat dit snel overgaat. Al met al hebben we erg genoten van Koh Phangan en Koh Tao.