Yogya - Solo - Malang

YOGYA

Na een treinreis van 3,5 uur zijn we aangekomen in Yogyakarta, of zoals ze hier zeggen kortweg Yogya. Met de becak zijn we naar jl. Malioboro gereden. Dit is de straat waar het allemaal moet gebeuren. In een zijstraat hebben we uiteindelijk voor een mooi prijsje een hostel geregeld die volledig bug-free zou zijn. Tegen de avond zijn we een hapje gaan eten en nog een rondje gaan lopen door de stad, totdat we een vent tegenkwamen die ons wist te vertellen dat er een wedstrijd voor batik schilderijen was te bewonderen, toevallig heel dichtbij. Wij zijn dus het atelier ingelokt ( waar iedereen je al voor waarschuwt), en kregen een batik dat wij wel mooi vonden aangeboden voor een luttige 180 euro. Wij hebben de man vriendelijk bedankt en zijn terug gegaan naar ons hostel. We zaten lekker een beetje uitgezakt op bed toen wij opeens een gigantische kakkerlak voorbij zagen kruipen. Niet echt bug-free dus! Een medewerker heeft uiteindelijk, nadat dat beest nog in zijn nek had gezeten, de kakkerlak uit de kamer verwijderd. De rust was wedergekeerd!

Onze eerste echte dag in Yogya wilden we de stad een beetje gaan bezichtigen. Vlak voor het Kraton (het paleis van de sultan) werd ons vertelt dat het Kraton tot half 1 gesloten zou zijn, dus dat wij nog wel even tijd zouden hebben om naar het heuse Batik art centre te gaan. Wij als echte toeristen toch weer een batik atelier ingelokt! Deze keer was het echter roch wel leuk, aangezien we konden zien hoe zo'n batik nu echt werd gemaakt.
We zijn art centre ook nog eens trots uitgelopen met een batik van 200,000 rupiah ( ongeveer 14 euro). Buiten aangekomen bood een bestuurder van een becak ons aan om ons voor een mooi prijsje alle hoogtepunten van de stad te laten zien. Na een lichte twijfel hebben wij ermee ingestemd en zijn we als eerst langs het kraton geweest. Dat was niet heel bijzonder, maar onze chauffeur stond na 1,5 uur nog netjes op ons te wachten. Daarna werden we als vaste prik gebracht naar, je raad het al, een batik atelier. Even rondkijken en snel weer weg. Tijdens de rit naar de bird market vertelde de bestuurder opeens dat dat onze eindbestemming zou zijn. Een beetje belazerd hebben we toen maar weer met die man onderhandeld over onze terugrit. Op de bird markets zie je allemaal vogels in veel te kleine kooien, zijn kuikens in allerlei verschillende kleuren geverft, zie je vleermuizen op elkaar gestapeld lekker bruin te worden in de zon en hebben ze uilen volgens ons getraind om halfdood te spelen. Zelden zo genoten daar. Tijdens de terugrit zouden we nog langs het waterkasteel gaan, maar hier aangekomen was de man zo uitgeput dat we hem voor een iets lagere prijs hebben laten gaan. Met een goed gevoel op naar het kasteel, wat al gesloten bleek te zijn. Lekker hoor! In de avond lekker happie eten en slapen.

De tweede dag zijn we op tijd opgestaan om richting Prambanan, een hindoestaans tempelcomplex, te bezoeken. Er werden overal tours aangeboden voor 70,000, maar wij zijn lekker met een
stadsbus voor 3,000 ernaartoe gegaan. Zo kan het dus ook en heb je alle tijd. Van Prambanan hebben we erg genoten en hebben daar nog een filmpje bekeken zodat we iets meer achtergrond bij de tempel zouden hebben. Terug in Yogya zijn we weer een rondje Jl Malioboro gelopen en lekker rustig aan gedaan.

De dag erna zijn we weer lekker vroeg opgestaan om naar Borobudur te gaan, een boeddhistisch tempelcomplex. We hadden een becak geregeld die ons naar het bustation zou brengen, maar die stopte halverwege bij een halte voor een minibus, die wij dan maar moesten nemen om bij het echte station te komen. Daar aangekomen kwamen we 2 nlers tegen die gewoon met de stadsbus waren gekomen. Dat wisten we dan gelijk voor de terugreis. Borobudur was ook erg mooi. Volgens de aanwijzingen moest je op elk plateau een cirkel om de tempel lopen om het verhaal wat op de muren stond te kunnen volgen. Hier hadden we echter niet al te veel moeite in gestoken. Op de terugreis stapte er in de bus een vrouw in die een zak had meegenomen met 6 kippen erin waarin gaten waren gemaakt voor hun kopjes. Erg apart! In Yogya wilden we nog een oud nederlands fort bekijken maar het scheen in heel Indonesie de nationale dag van het gesloten museum te zijn, of iets dergelijks. Dan maar even lekker wat kipspiesjes langs de weg gegeten en een donut voor tussendoor gehaald. We hebben de dag afgesloten met een lekkere vette hamburger en een koud biertje.

SOLO

We gingen op tijd weg naar het treinstation om vanuit Yogya in een ruim uurtje te reizen naar Solo. Solo is een erg leuke stad waar enorm veel is te beleven. We zijn dan ook onze tijd vooral kwijt geweest met het uitzoeken hoe we er zo snel mogelijk weer vandaan konden gaan. We zijn wel nog een nachtje blijven slapen in Guest house Paradiso (voor de kenners).

MALANG

Omdat we Solo erg fasinerend vonden, zijn we vroeg opgestaan om vervolgens de beçak te pakken naar het busstation. We hadden de bus gepakt richting surabaya zodat we daar over konden stappen op de bus richting Malang. In totaal zouden we over deze reis, volgens de indonesiers, 7 uur doen. Maar zoals wij al hadden verwacht, zijn de indonesiers niet zo goed met het inschatten van tijd en wij hebben dan ook 10 uur lang op ons kontje mogen zitten. Voordeel was wel dat er een lunch bij de busticket in zat.

Toen we s avonds aankwamen bij ons hotel hebben we daar lekker een hapje gegeten. Omdat het al donker was wilde we niet meer de stad verkennen, dus een mooie tijd om onze blog en foto's bij te werken! En toen.........

We wilde de ipad pakken voor onze update en kwamen er toen achter dat deze niet in Mandy haar backpack zat. PANIEK! Nadat we alles driedubbel hadden gecontroleerd moesten we toch echt vaststellen dat hij er niet in zat. Onze eerste gedachte was gelijk dat Mandy hem vergeten was in te pakken toen we uit Paradiso guesthouse vertrokken. Wij hebben dan ook de hele avond het guesthouse proberen te bellen, echt heel vaak!

Uiteindelijk hebben we de voicemail van Paradiso guesthouse zo duidelijk mogelijk ingesproken omdat de eigennaar bijna geen engels sprak. We hebben dan ook voor de zekerheid een medewerker van het hotel waar we nu in zaten gevraagd de voicemail in te spreken in het bahasa/indonesisch. Die avond gingen we dus helaas met een niet zo'n prettig gevoel slapen.

De volgende ochtend belde Mandy om 6 uur nog eens het hostel en er werd nu wel opgenomen, maar zo gauw als mandy ging praten werd er weer opgehangen. Met behulp van een medewerker in ons huidige hotel werd duidelijk dat de ipad niet in het paradijs was gevonden. We gingen op weg naar het politiebureau om een aangifte te doen. Dit ging vrij soepel. Aangezien we toch graag een tablet wilden tijdens de reis zijn we op zoek gegaan. Na een aantal uur hebben een samsung galaxy tab voor een redelijk prijs op de kop getikt en daarmee schrijven wij nu ook dit verhaal. Al met al toch een blij gevoel en hebben we Malang nog een beetje bekeken met wat hulp van een Tourist info centre. Daar werd ons ook vertelt wat voor trucs er zijn om een rugtas ongemerkt open en dicht te maken, zelfs als je slotjes hebt. Hierdoor werd het een stuk duidelijker dat de ipad waarschijnlijk in de bus is gestolen. We gaan nu op tijd slapen, aangezien we vannacht om 1 uur worden opgepikt om naar de vulkaan Bromo te rijden. Hier later dus meer over. Slaap lekker...