Amsterdam - Jakarta - Bogor - Garut - Pangandaran

Compleet voorbereid (althans dat dachten we, maar tot nu toe verloopt alles goed) stapten we het vliegtuig in. Klaar voor twee vluchten van in totaal 15 uur en een tussenstop van 4 uur. Deze tijd is in de vliegtuigen van tegenwoordig nuttig te besteden en ik heb dan ook maar liefst 10 afleveringen van seizoen 3 van The walking dead gekeken. En Mandy heeft The Croods, Epic, Dark skies en een stukje van The rescuers gezien.


JAKARTA

Uiteindelijk geland in Jakarta en zijn we m.b.v. de bus en een bajaj bij ons hostel aangekomen.

Onze eerste indruk van Jakarta was 'chaos'. Honderden scooters die tussen alle auto's rijden en ze vinden het hier blijkbaar nodig om constant te toeteren. We hadden van te voren al 2 nachten in ons hostel geboekt (prima hostel trouwens en dat was dan ook de mening van veel andere Nederlanders), dus onze eerste 'echte' dag gingen we de stad bekijken. Na een aantal uren lopen door de stad bleek dat een eerste indruk toch wel veel zegt. We vonden de stad maar niets en wilden zo snel mogelijk weg (net als alle andere toeristen die we hadden gesproken). Daarnaast staart iedere Indonesiër je aan alsof je een clowspak aan hebt en roepen ze zo vaak 'mister mister' dat je hoopte dat je geen mister meer was.

Die avond hebben wij nog in een 'warung' gegeten en zijn de volgende ochtend snel met de trein vertrokken naar Bogor.


BOGOR

Bogor staat bekend om 2 dingen: zijn botanische tuinen en het feit dat het er bijna altijd regent. Helaas hebben wij alleen maar die eerste kunnen bewonderen. Op zich staan er wel mooie bomen, maar verder is het ook niet heel bijzonder.

Na wat onderhandelen hebben wij samen met drie Duitse meiden bij de plaatselijke toeristeninfo een 3 daagse trip geboekt. Voordat wij nog de trip hadden geboekt had de TIC ( toeristeninformatiecentrum), gaven zij ons tips over waar wij allemaal konden slapen en over wat er allemaal te doen was ( zoals de botanische tuinen)


DE DRIEDAAGSE TOER

Voor de eerste dag van onze trip moesten wij om 9u verzamelen bij de TIC. De Duitse meiden kwamen pas om half 10 aankakken. We vertrokken rond 10 uur richting de National Park oftewel de Jungle.

Onderweg kregen we traditioneel Indonesische hapjes voorgeschoten. Ze waren erg lekker en apart, alleen Mandy moest er bijna van kotsen omdat ze nog vol zat van het ontbijt en misselijk was van het autorijden. Er waren namelijk geen knappe wegen. Ook zijn we onderweg wat Adelaars tegengekomen, SUPER! De reisleiders vertelden ons dat we ongeveer een uur door het National Park zouden lopen en dat we onderweg een waterval zouden tegen komen waar we konden zwemmen. Van het laatste was niets gelogen, maar die tocht heeft zeker een uur of 6 geduurd. Al met al was het zeker de moeite waard en hebben we erg genoten van het mooie uitzicht over de rijstvelden en de theeplantages en uiteraard van de Bush.. Behalve de gigantische grote spinnen:0. We eindigden in een afgelegen dorpje aan de rand van de jungle, waar we ook bleven overnachten.

De tweede dag van de toer gingen we de echte jungle in, waar we nog een aantal apen hebben bewonderd. Hier liepen trouwens ook panters en luipaarden, maar die zijn we gelukkig niet tegengekomen. Deze dag eindigde in Garut, dat bekend staat om zijn hot springs. In onze kamer hadden we een bad met water uit een warmwaterbron in de bergen. We snapte eerst niet hoe het werkte waardoor we bijna gekookte kippetjes waren. Maar na lang gepuzzel kwamen we erachter dat je gewoon een stop van de koude kraan op de warme kraan kon zetten waardoor je een lekker badje kreeg XD. Terima kasih!

De laatste dag stonden we om 4 uur klaar om te vertrekken. We werden naar een actieve vulkaan (Gunung Papandayan) gebracht waar we naar de zonsopgang hebben gekeken. Hierna zijn we verder de vulkaan op geklommen (hati-hati) om de rokende zwavel en de krater te bekijken. De reis eindigde met een eindeloze busreis naar Pangandaran, een stad aan de zuidkust van Java.


PANGANDARAN

Na de eindeloze achtbaan rit zijn we dan aangekomen in Pangandaran. Hierbij opgemerkt dat we over 250km ongeveer 7 a 8 uur hebben gedaan omdat het verkeer chaos is en er gewoon gaten in de weg zitten waardoor je af en toe gelanceerd wordt. Wel leuk om mee te maken ;)

We kwamen pas 's avonds aan in ons hotel (met zwembad en aan het strand:D) dus gingen we nadat we ons kamertje kregen gelijk opzoek naar wat eten. Wat ons direct opviel was dat het hier lekker rustig was en de mensen je niet aanstaren alsof je een hollywoodster bent. Nadat we hadden gegeten hebben we bij ons hotel twee dagtourtjes geboekt, 'The little walk in the national park' en de 'Green canyon'. De gids kwam echt direct naar ons toe om het een en ander te bespreken. De gids praatte eigenlijk alleen tegen Rick en gaf hem complimentjes over zijn haar. Ook vroeg hij hoeveel vrouwen Rick had.... Best gek als dat serieus aan je wordt gevraagd. Nadat we alles hadden besproken zijn we lekker een tukkie gaan doen.

De volgende dag begonnen we met een ontbijtje in ons hotel. En vervolgens hebben we even lekker gerelaxed bij het zwembad. Om 3 uur werden we opgehaald door onze gids. We moesten met zijn drieën op 1 brommertje... Zonder helm...

Tsja, wat zal ik erover zeggen... het was lekker knus. Maar in Indonesië zitten gewoon hele gezinnen op een scootertje, dus dit was voor Indonesiërs niet zo raar.

We gingen toen naar het National Park. Heel mooi en veel dieren gezien. We hebben een stekelvarken gezien, een toekan, apen, herten en vleermuizen. Dus dat was wel de moeite waard. Vervolgens zijn we met zijn tweeën over het strand terug gelopen naar ons hotel. Die avond hebben we een Europees restaurant opgezocht omdat we even geen rijst meer konden zien.

De tweede dag in Pangandaran zijn we als eerst opzoek gegaan maar pin automaat die het wel doet. Er schijnt namelijk een conflict te zijn tussen maestro en nog iets waardoor je nog maar bij bepaalde banken kunt pinnen. Maar gelukkig hadden we via andere toeristen een pinautomaat gevonden die het wel deed. Nadat we hadden gepind werden we weer opgehaald door onze gids. We zouden nu op twee brommers gaan ipv 1. Terwijl we aan het wachten zijn geeft de gids complimenten aan Rick over hoe goed gebouwd hij is. Je gaat dan bijna twijfelen of de gids dan niet homo is... Vervolgens vertelt hij dat hij maar 1 vrouw heeft en dat hij opzoek is naar nog een vrouw. Best gek. Maar dan vraagt hij aan Rick of hij ook nog opzoek gaat naar een andere vrouw... Toen Rick antwoordde dat hij niet opzoek ging naar een andere vrouw vroeg onze gids of hij ook niet met iemand anders gaat trouwen als Mandy geen kinderen kon krijgen. Mandy voelde zich best beledigd.. Alhoewel de gids gewoon heel serieus was.

Na het vreemde gesprek gingen we met de scooters het land in. Dat was echt heel leuk omdat je dan tussen de lokale bevolking terecht komt. We zijn als eerst naar een Wayang poppen maker geweest. Echt heel kunstig hoe ze dat maken. Bij de poppenmaker kwam er speciaal een poppenspeler voor ons langs om een kleine voorstelling te geven. Ook dat was heel leuk. Vervolgens zijn we verder met de scooter gaan rijden richting de Green Canyon. Onderweg moesten we nog over een houtje touwtje brug waarvan er maar 1 persoon tegelijk overheen mag. De gids en Rick gingen met de scooter eroverheen en Mandy moest er lopend overheen. Dat vond zij best spannend omdat de brug heen en weer zwaaide en kraakte en omdat ze zag dat de brug alleen was vastgemaakt met ijzerdraad. Bij de Green Canyon aangekomen stapten we in een bootje om een tocht te maken over de rivier. Het was best mooi maar stelde niet zoveel voor. We hadden er meer van verwacht. Na de Green Canyon zijn we doorgereden naar een man die voor schildpadden zorgt. Omdat de eieren die de schildpadden leggen vaak worden opgegeten, haalt hij ze uit de grond en plant hij ze bij hem in de tuin. Hij gaf aan dat 99% van de schildpadden het dan overleeft. Hij verzorgt de schildpadden totdat ze sterk genoeg zijn om terug naar de zee te worden gebracht. Super om te zien dat er plaatselijke bevolking is die voor de schildpadden zorgt.

S avonds gegeten bij een warung en via ons hotel vervoer naar Yogya (Yogyakarta) geregeld. Al met al een lang verhaal, maar dan weten jullie ook hoe het met ons gaat.
Mandi betekent trouwens toilet ;-)